Main menu

Η κύφωση της σπονδυλικής στήλης και η θεραπεία της

 

Τι είναι η κύφωση;

H κύφωση είναι η παραμόρφωση της θωρακικής ή της θωρακοοσφυικής μοίρας όπου δημιουργεί αύξηση της φυσιολογικής κύρτωσης της σπονδυλικής στήλης.

 

Ποια είναι τα αίτια εμφάνισης της κύφωσης;

Η κύφωση είναι από τα συνήθη προβλήματα που μπορούν να εμφανισθούν από την παιδική έως και την τρίτη ηλικία. Πολλές περιπτώσεις δεν οφείλονται σε προβλήματα σπονδύλων αλλά στη κακή στάση και προκαλείται κυρίως σε άτομα αγύμναστα με χαλάρωση μυών.Η κύφωση στα νεογνά δημιουργείται κυρίως από συνοστέωση ή στην μη ανάπτυξη του τμήματος ενός σπονδύλου και ονομάζεται συγγενείς κύφωση.

Στην παιδική και στην εφηβική ηλικία συναντάμε κυρίως την ιδιοπαθή κύφωση, όπου είναι αγνώστου αιτίας. Η συχνότητα της εμφάνισης είναι μεγαλύτερη στα αγόρια, σε σχέση με τα κορίτσια. Οι έφηβες πολλές φορές αλλάζουν τη θέση του σώματός τους και (καμπουριάζουν) για να κρύψουν την ανάπτυξη του στήθους, ενώ οι έφηβοι συνηθίζουν την αλλαγή στάσης αν ψηλώσουν απότομα και διαφέρουν από τους συνομήλικούς τους.

 

Παρατηρείται:

  • αλλαγή θέσεως στο κεφάλι και τους ώμους προς τα μπροστά,
  • αυξημένη καμπύλη στον αυχένα,
  • απομακρυσμένες ωμοπλάτες,
  • αυξημένη λόρδωση στη μέση και
  • κλίση της λεκάνης εμπρός.

 

Ποια είναι η εξέλιξη και τα συμπτώματα της κύφωσης;

Με την πάροδο των χρόνων η κύφωση καθώς και η κυφοσκολίωση εξελίσσονται, έτσι συνήθως στην ενήλικη ζωή η πάθηση υπάρχει από την εφηβεία . Μπορεί όμως να είναι και συνέπεια αρθρίτιδας- οστεοπόρωσης με κάταγμα ή και τραύματος.

 

Σε ήπιες περιπτώσεις κύφωσης ενδέχεται να μην υπάρχουν συμπτώματα, κυρίως όμως συναντάμε :

  • δυσκαμψία και ευαισθησία στη μέση,σκυφτή στάση του σώματος,
  • οσφυαλγία,
  • πόνους στην αυχενική μοίρα.

 

Όσο η κύφωση εξελίσσεται υπάρχει επιδείνωση και μπορεί να δημιουργηθούν:

  • καρδιοαναπνευστικά προβλήματα
  • πίεση του διαφράγματος
  • αυχενικό σύνδρομο
  • αδυναμία στα άκρα λόγω πίεσης στα νωτιαία νεύρα

 

Πληροφορίες για την διάγνωση και την θεραπεία της κύφωσης:

Όπως για τα πάντα στην υγεία, έτσι και στην κύφωση, είναι σημαντική η έγκαιρη διάγνωση. Η διάγνωση γίνεται με κλινική εξέταση από ειδικό ιατρό, ακτινογραφία και σε ιδιάζουσες περιπτώσεις με αξονική και μαγνητική τομογραφία.

 

Ανάλογα με τη διάγνωση και το στάδιο της κύφωσης, η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική:

  • Στις περιπτώσεις κακής στάσης, καθώς και σε αυτές των αγύμναστων και χαλαρών μυών ξεκινάμε με ειδικές ασκήσεις.
  • Στην παιδική και εφηβική ηλικία ο κατάλληλος συνδυασμός για τη καλύτερη θεραπεία είναι η χρήση δυναμικού διορθωτικού κηδεμόνα και ασκήσεις ενδυνάμωσης.
  • Στις προχωρημένες κυφώσεις χρειάζεται κυφοπλαστική ή και σπονδυλοδεσία.

 

Τι είναι η σκολίωση;

Με τον όρο σκολίωση εννοούμε την παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης με κύρια χαρακτηριστικά την πλάγια κλίση της (μεγαλύτερη των 11ο) με ταυτόχρονη στροφή των σπονδύλων γύρω από τον επιμήκη άξονα.

Τα προβλήματα που δημιουργούνται από τη σκολίωση μπορεί να αφορούν σε χρόνια μυοσκελετικά επώδυνα σύνδρομα, δυσμορφία του σκελετού και επιβάρυνση του καρδιοαναπνευστικού συστήματος.
Ταξινόμηση της σκολίωσης:
Βάσει του αιτίου που την προκαλεί η σκολίωση διακρίνεται σε ιδιοπαθή (80% των σκολιώσεων), όπου το αίτιο είναι άγνωστο και σε δευτεροπαθή (20% των σκολιώσεων), όπου εντοπίζεται κάποιο συγκεκριμένο αίτιο (οστεοπόρωση, νευρομυικές παθήσεις, ρευματολογικά νοσήματα κα).
Με βάση την ηλικία έναρξης η σκολίωση ταξινομείται ως εξής:

  1. 0-3 ετών, βρεφική
  2. 3-9 ετών, παιδική
  3. 9-18 ετών, εφηβική
  4. Σκολίωση σε άτομα >18 ετών οφείλεται συνήθως ή σε παραμονή σκολίωσης μικρότερων ηλικιών ή σε δευτεροπαθή σκολίωση.

 

Διάγνωση της σκολίωσης:

Η διάγνωση της σκολίωσης μπορεί να τεθεί με την κλινική εξέταση από τον ειδικό ιατρό (ορθοπαιδικό, φυσίατρο, παιδίατρο). Στη συνέχεια ο ιατρός μπορεί να προχωρήσει περαιτέρω και σε παρακλινικό έλεγχο, ο οποίος μπορεί να περιλαμβάνει τις απλές ακτινογραφίες και την τηλεμετρική μέθοδο ανίχνευση της δομής και της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης.

Αντιμετώπιση της σκολίωσης:

Η αντιμετώπιση της σκολίωσης ξεκινά από την έγκαιρη διάγνωση και την πλήρη αξιολόγηση του προβλήματος. Είναι σωστό η θεραπεία να σχεδιάζεται για κάθε ασθενή ξεχωριστά και να λαμβάνει υπόψη τα συνοδά νοσήματα και τις ιδιαιτερότητές του.

Οι θεραπευτικές μέθοδοι που κατά κανόνα χρησιμοποιούνται είναι:

  1. κατάλληλος θεραπευτικός κηδεμόνας, η χρήση του οποίου κύριο στόχο έχει την αναχαίτιση της εξέλιξης της νόσου και μιας περαιτέρω παραμόρφωσης. Στον ασθενή γίνεται μια ειδική, εύκολη μέτρηση και ο κηδεμόνας κατασκευάζεται βάσει των δεδομένων της μέτρησης και σύμφωνα με τις οδηγίες του ιατρού.
  2. ειδικό πρόγραμμα ασκήσεων. Το πρόγραμμα καταρτίζεται από τον ιατρό και είναι εξατομικευμένο, ώστε να στοχεύει στις ανάγκες και στις δυνατότητες του κάθε ασθενή.
  3. αντιμετώπιση τυχόν συνοδών νοσημάτων.
  4. χειρουργική αντιμετώπιση σε ορισμένες βαριές περιπτώσεις.

 

Συμπερασματικά:

Η σκολίωση είναι μια συχνή πάθηση που αφορά σχεδόν όλες τις ηλικιακές ομάδες. Διάφορες άλλες νόσοι, όπως η οστεοπόρωση, μπορεί να επιπλακούν με την σκολίωση και να επιδεινώσουν την υφιστάμενη κατάσταση. Ο έγκαιρος εντοπισμός και η ορθή θεραπεία της νόσου είναι απαραίτητα προκειμένου να προλάβουν ένα ενδεχόμενο σοβαρό πρόβλημα αλλά και να οδηγήσουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.

 

Facebook