Τι είναι η κύφωση;
H κύφωση είναι η παραμόρφωση της θωρακικής ή της θωρακοοσφυικής μοίρας όπου δημιουργεί αύξηση της φυσιολογικής κύρτωσης της σπονδυλικής στήλης.
Ποια είναι τα αίτια εμφάνισης της κύφωσης;
Η κύφωση είναι από τα συνήθη προβλήματα που μπορούν να εμφανισθούν από την παιδική έως και την τρίτη ηλικία. Πολλές περιπτώσεις δεν οφείλονται σε προβλήματα σπονδύλων αλλά στη κακή στάση και προκαλείται κυρίως σε άτομα αγύμναστα με χαλάρωση μυών.Η κύφωση στα νεογνά δημιουργείται κυρίως από συνοστέωση ή στην μη ανάπτυξη του τμήματος ενός σπονδύλου και ονομάζεται συγγενείς κύφωση.
Στην παιδική και στην εφηβική ηλικία συναντάμε κυρίως την ιδιοπαθή κύφωση, όπου είναι αγνώστου αιτίας. Η συχνότητα της εμφάνισης είναι μεγαλύτερη στα αγόρια, σε σχέση με τα κορίτσια. Οι έφηβες πολλές φορές αλλάζουν τη θέση του σώματός τους και (καμπουριάζουν) για να κρύψουν την ανάπτυξη του στήθους, ενώ οι έφηβοι συνηθίζουν την αλλαγή στάσης αν ψηλώσουν απότομα και διαφέρουν από τους συνομήλικούς τους.
Παρατηρείται:
Ποια είναι η εξέλιξη και τα συμπτώματα της κύφωσης;
Με την πάροδο των χρόνων η κύφωση καθώς και η κυφοσκολίωση εξελίσσονται, έτσι συνήθως στην ενήλικη ζωή η πάθηση υπάρχει από την εφηβεία . Μπορεί όμως να είναι και συνέπεια αρθρίτιδας- οστεοπόρωσης με κάταγμα ή και τραύματος.
Σε ήπιες περιπτώσεις κύφωσης ενδέχεται να μην υπάρχουν συμπτώματα, κυρίως όμως συναντάμε :
Όσο η κύφωση εξελίσσεται υπάρχει επιδείνωση και μπορεί να δημιουργηθούν:
Πληροφορίες για την διάγνωση και την θεραπεία της κύφωσης:
Όπως για τα πάντα στην υγεία, έτσι και στην κύφωση, είναι σημαντική η έγκαιρη διάγνωση. Η διάγνωση γίνεται με κλινική εξέταση από ειδικό ιατρό, ακτινογραφία και σε ιδιάζουσες περιπτώσεις με αξονική και μαγνητική τομογραφία.
Ανάλογα με τη διάγνωση και το στάδιο της κύφωσης, η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική:
Με τον όρο σκολίωση εννοούμε την παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης με κύρια χαρακτηριστικά την πλάγια κλίση της (μεγαλύτερη των 11ο) με ταυτόχρονη στροφή των σπονδύλων γύρω από τον επιμήκη άξονα.
Τα προβλήματα που δημιουργούνται από τη σκολίωση μπορεί να αφορούν σε χρόνια μυοσκελετικά επώδυνα σύνδρομα, δυσμορφία του σκελετού και επιβάρυνση του καρδιοαναπνευστικού συστήματος.
Ταξινόμηση της σκολίωσης:
Βάσει του αιτίου που την προκαλεί η σκολίωση διακρίνεται σε ιδιοπαθή (80% των σκολιώσεων), όπου το αίτιο είναι άγνωστο και σε δευτεροπαθή (20% των σκολιώσεων), όπου εντοπίζεται κάποιο συγκεκριμένο αίτιο (οστεοπόρωση, νευρομυικές παθήσεις, ρευματολογικά νοσήματα κα).
Με βάση την ηλικία έναρξης η σκολίωση ταξινομείται ως εξής:
Η διάγνωση της σκολίωσης μπορεί να τεθεί με την κλινική εξέταση από τον ειδικό ιατρό (ορθοπαιδικό, φυσίατρο, παιδίατρο). Στη συνέχεια ο ιατρός μπορεί να προχωρήσει περαιτέρω και σε παρακλινικό έλεγχο, ο οποίος μπορεί να περιλαμβάνει τις απλές ακτινογραφίες και την τηλεμετρική μέθοδο ανίχνευση της δομής και της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης.
Η αντιμετώπιση της σκολίωσης ξεκινά από την έγκαιρη διάγνωση και την πλήρη αξιολόγηση του προβλήματος. Είναι σωστό η θεραπεία να σχεδιάζεται για κάθε ασθενή ξεχωριστά και να λαμβάνει υπόψη τα συνοδά νοσήματα και τις ιδιαιτερότητές του.
Οι θεραπευτικές μέθοδοι που κατά κανόνα χρησιμοποιούνται είναι:
Η σκολίωση είναι μια συχνή πάθηση που αφορά σχεδόν όλες τις ηλικιακές ομάδες. Διάφορες άλλες νόσοι, όπως η οστεοπόρωση, μπορεί να επιπλακούν με την σκολίωση και να επιδεινώσουν την υφιστάμενη κατάσταση. Ο έγκαιρος εντοπισμός και η ορθή θεραπεία της νόσου είναι απαραίτητα προκειμένου να προλάβουν ένα ενδεχόμενο σοβαρό πρόβλημα αλλά και να οδηγήσουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.